Reclame code commissie

Opdrachtgevers, marketingcommunicatiebureaus en media-exploitanten hebben niet alleen rekening te houden met wettelijke bepalingen. In overleg met de Consumentenbon d is een vorm van zelfregulering tot stand gekomen. Er zijn gedragsregels opgesteld waaraan elke communicatie-uiting moet voeldoen, inclusief marketingcommunicatie voor het propageren van denkbeelden. Deze gedragsregels vormen samen de Nederlandse code voor het reclamewezen. De controle op de naleving van deze gedragsregels wordt uigeoefend door de Reclame Code Commissie (RCC) van de Stichting Reclame Code (SRC). Consumenten, distribuanten en producenten die bezwaar hebben tegen een bepaalde communicatie-uiting, kunnen terecht bij de RCC. De commissie kan zelf ook communicatie-uitingen beoordelen zonder dat hierover een klacht is ingediend. De Stichting Reclame Code behandelt ook grensoverschrijdende reclame en is aangesloten bij de EASA, de European Advertising Standards Alliance, in Brussel. De RCC en haar College van Beroep behandelen de klachten op de volgende wijze. Als de RCC een klacht ontvangt stuurt ze een kopie ervan naar de opdrachtgever. De opdrachtgever krijgt veertien dagen de tijd tegen de klacht verweer te voeren. Er geldt een `omgekeerde bewijslast`, dit wil zeggen dat de aangeklaagde opdrachgever moet bewijzen dat de klager ongelijk heeft. Een kopie van het verweerschrift wordt naar de klager gestuurd. Hierna wordt een vergadering vastgesteld, waarin de klacht en het verweerschrift worden behandeld. Desgewenst kunnen de klager en de opdrachtgever in deze vergadering hun standpunt mondeling toelichten. Als de klacht gegrond is, doet de commissie een `aanbeveling`. Dit wil zeggen dat zij de opdrachtgever aanbeveelt de bewuste communicatie-uiting niet meer te plaatsen. Zo een aanbeveling kan onderhands of openbaar gedaan worden: een onderhandse aanbeveling wordt alleen bekendgemaakt aan de klager en de opdrachtgever. Een openbare aanbeveling wordt ook bekendgemaakt aan verschillende media. Hierbij worden de merknaam en de desbetreffende communicatie-uiting genoemd.

Het blijkt dat over de jaren heen ongeveer:
- 20 procent van de klachten door de klager worden ingetrokken
- 25 procent van de klachten wordt afgewezen
- 45 procent van de klachten wordt toegewezen in de vorm van een onderhandse aanbeveling
- 10 procent van de klachten wordt toegewezen in de vorm van een openbare aanbeveling